بهبود عملکرد کمی و کیفی علوفه یونجه با کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی

این تحقیق روی یونجه همدانی در آزمایشی به­ صورت فاکتوریل در قالب بلوک­ های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1393-1392 در اراک انجام شد. سطوح فاکتور اول شامل کود شیمیایی در چهار سطح شاهد یا عدم مصرف هر نوع کود، مصرف پتاسیم بر اساس آزمون خاک، مصرف فسفر و کاربرد کود کامل ریزمغذی و فاکتور دوم شامل کود بیولوژیک در چهار سطح شامل شاهد، کاربرد باکتری­ های حل­ کننده پتاس خاک، کاربرد باکتری­ های تثبیت کننده نیتروژن و کاربرد باکتری­ های آزاد کننده فسفر خاک بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر عملکرد علوفه خشک یونجه در چین اول به میزان 1.76 تن در هکتار در شرایط کاربرد باکتری­ های آزاد کننده فسفر و 1.57 تن در هکتار با کاربرد باکتری­ های حل کننده پتاس به ­دست آمدند. در چین دوم هر چند بین سطوح مختلف کاربرد کودهای شیمیایی و اثر متقابل آن با کودهای بیولوژیک تفاوت معنی­ داری مشاهده نشد ولی کاربرد کودهای بیولوژیک عملکرد چین دوم را تحت تاثیر قرار دادند، به­ طوری ­که کاربرد کود پتاس بیولوژیک توانست میزان عملکرد علوفه خشک یونجه را از 1.74 تن در هکتار در تیمار شاهد به 2.48 تن در هکتار افزایش دهد. همچنین، نتایج نشان داد که میزان عملکرد علوفه خشک یونجه در چین سوم از حدود 2.5 تن در هکتار در تیمار شاهد با کاربرد باکتری­ های محرک و حل کننده فسفر به 3.7 تن در هکتار، یعنی 1.2 تن بیشتر از شاهد، افزایش و ارتقای عملکرد را در هر هکتار نشان داد که حایز اهمیت فراوانی است.